Bila mengenangkan kisah lalu, tidak akan siapa menduga yang pada
suatu masa nanti kita semua akan berpisah...mungkin kerana tuntutan kerjaya,
pelajaran, perkahwinan atau apa sahaja...sementara dan pastinya selamanya hanya
Allah yang tahu bila masanya...sesaat yang diluangkan bersama begitu berharga
sehinggakan tiada apa yang mampu menggantikannya apabila kita telah
kehilangannya walaupun seketika...bila satu per satu daripada kita pergi
meneruskan kewajipan diri, sangat terasa kehilangannya terutamanya ibu, ayah
dan keluarga tercinta...tapi ketabahan dan kesabaran telah mengatasi
segalanya...belajar untuk melepasakan dan merelakan disamping iringan doa yang
tidak henti-henti daripada mereka...
Sudah rezeki kita semua melanjutkan pelajaran jauh daripada
keluarga...tetapi kita tetapkan jua semangat demi ibu dan ayah yang telah
banyak berkorban apa sahaja...jauh macamanapun tetap mereka mengiringi dan
mengambil semula kita ke pangkuan keluarga...pelbagai dugaan dan cabaran yang
dilalui sepanjang perjalanan kita tetap mereka korbankan jiwa dan raga untuk
membantu kita...itulah pengorbanan yang memang sangat mulia...
No comments:
Post a Comment